بهترين مرجع گزيده مطالب

درمان غیرجراحی جدید برای بیماران مبتلا به سندرم شانه یخ زده

طبق یک چکیده پژوهشی که در یک جلسه مجازی از نشست علمی سالانه انجمن رادیولوژی مداخله‌ای در تاریخ 13 ژانویه 2020 ارائه شده است، یک درمان غیر جراحی جدید با کاهش جریان خون نادرست در شانه به سرعت درد را کاهش داده و عملکرد بیماران مبتلا به کپسولیت چسبنده که به "شانه یخ زده" نیز معروف است را بهبود میبخشد.
شانه یخ زده به تدریج باعث درد و سفتی قابل توجه مفصل شانه در حدود 200000 نفر در ایالات متحده می‌شود. علائم اغلب با فیزیوتراپی یا داروهای ضد درد درمان می‌شوند تا زمانی که ظرف یک تا سه سال برطرف شوند.
به بیماران مبتلا به شانه یخ زده اساساً گفته می‌شود تا زمانی که علائمشان بهبود نیابد، آن را تحمل کنند، اما با توجه به درد قابل توجه و کاهش عملکردی که بسیاری از بیماران تجربه می‌کنند، ما به دنبال این بودیم که مشخص کنیم آیا این مدل درمانی آمبولیزاسیون که قبلاً در سایر نواحی بدن استفاده می‌شد، می‌تواند باعث درمان فوری و مؤثر شود.
در این کارآزمایی بالینی معافیت از دستگاه تحقیقاتی مورد تأیید FDA فاز دوم در مورد آمبولیزاسیون شریانی شانه (AES)، رادیولوژیست‌های مداخله‌ای یک کاتتر را از طریق یک برش به اندازه سوراخ سوزنی در مچ دست بیماران وارد کردند که برای تغذیه ذرات میکرو سفر به شش شریان در شانه برای کاهش التهاب استفاده می‌شد.

درمان به صورت سرپایی انجام شد و تقریباً یک ساعت طول کشید. درد، ناتوانی و جریان خون هر بیمار در شانه قبل و بعد از درمان با استفاده از سه مقیاس، علاوه بر تصویربرداری MRI برای تجسم مفصل شانه، اندازه‌گیری شد.
درمان در 16 بیمار که علائم آنها به درمان محافظه کارانه در طول 30 روز پاسخ نداده بود، با موفقیت انجام شد. عوارض جانبی جزئی مانند تغییر رنگ موقت پوست در 9 بیمار گزارش شد.
یک ماه بعد، محققان پیشرفت 11 بیمار را دنبال کردند و دریافتند که درد پس از AES (57- میلی متر در مقیاس بینایی آنالوگ) به طور قابل توجهی کاهش یافته و عملکرد فیزیکی در همه بیماران بهبود یافته است (28+ میلی متر در ارزیابی عددی منفرد و 30 میلی متر + در امتیاز شانه جراحان شانه و آرنج آمریکایی). پیشرفت بیشتر در پیگیری سه‌ماهه گزارش شد.
ما در مراحل اولیه بررسی این درمان هستیم، اما از اثربخشی آن در کاهش درد و دامنه حرکتی شانه‌های بیماران الهام گرفته‌ایم."
این تحقیق به عنوان همکاری بین رادیولوژی مداخله‌ای و جراحی ارتوپدی انجام شده تا بر اساس مطالعات بین‌المللی، این روش با تطبیق طرح درمان و عامل آمبولیک برای ماندگاری بیشتر انجام شود. این تیم قصد دارد که مطالعه را در سال 2020 با حضور بیماران بیشتر گسترش دهد.
نویسندگان خاطرنشان می‌کنند که این درمان هنوز در حال بررسی است و درمان‌های محافظه کارانه هنوز باید در ابتدا در نظر گرفته شوند. علاوه بر این، چندین محدودیت مهم از جمله حجم نمونه کوچک و فقدان بازوی کنترل وجود دارد.