بهترين مرجع گزيده مطالب

مطالعات نشان دهنده مقرون به صرفه بودن جایگزینی کامل زانو برای بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو میباشد.

استئوآرتریت زانو یک بیماری دردناک است که بیش از 14 میلیون بزرگسال آمریکایی را تحت تأثیر قرار می‌دهد، بسیاری از این افراد مبتلا به چاقی شدید نیز هستند که با شاخص توده بدنی (BMI) بیشتر از 40 کیلوگرم بر متر مربع تعریف می‌شود. تعویض کامل زانو (TKR) اغلب برای درمان استئوآرتریت پیشرفته زانو توصیه می‌شود، اما متخصص ارتوپدی ممکن است در مورد جراحی بیماران مبتلا به چاقی شدید به دلیل نگرانی در مورد افزایش خطرات عفونت بافت، بهبود ضعیف زخم و خطر بیشتر شکست ایمپلنت تردید داشته باشند.
با استفاده از یک شبیه‌سازی رایانه‌ای تثبیت‌ شده، معتبر و به‌طور گسترده منتشر شده به نام مدل سیاست آرتروز (OAPol)، محققان بیمارستان زنان و بریگهام، همراه با همکاران دانشکده‌های پزشکی دانشگاه ییل و بوستون به سبک و سنگین کردن مزایا و عوارض جانبی این درمان پرداختند. با در نظر گرفتن هزینه های چشم پوشی از این درمان در مقابل پیگیری TKR، آنها دریافتند که در گروه های سنی مسن تر و جوان تر، TKR یک درمان مقرون به صرفه برای بیماران است. یافته ها در Annals of Internal Medicine منتشر شده است.
بر اساس نظر النا لوسینا، نویسنده مقاله، دکترا، مدیر مؤسس این مطالعه افراد مبتلا به چاقی شدید کاهش قابل توجهی از درد ناشی از TKR را تجربه می‌کنند که منجر به بهبود معنی داری در امید به زندگی (با کیفیت) برای آنها می‌شود. BMI بالا نباید به عنوان یک مانع برای افرادی که به دنبال این روش هستند عمل کند.
از منظر سیاست بهداشتی، این عمل ارزش بسیار خوبی در قبال پول خرج شده ارائه می‌دهد.
مدل کامپیوتری مورد استفاده محققان، OAPol، داده‌های بالینی و اقتصادی از مجموعه داده‌های ملی را برای پیش‌بینی سیر بالینی بیمارانی که تصمیم به دریافت یا صرف‌ نظر از TKR می‌کنند، ترکیب می‌کند. در این مدل، هر انتخاب درمانی با مزایا (بهبود درد منجر به کیفیت زندگی بهتر)، معایب (عوارض جراحی، کاهش مداوم کیفیت زندگی بر اثر درد) و هزینه‌ها مرتبط است.
این مدل داده‌های تعداد زیادی از بیماران را جمع‌آوری می‌کند تا نسبت هزینه اثربخشی افزایشی TKR را محاسبه کند که به عنوان دلار برای سال زندگی با کیفیت (QALY) محاسبه می‌شود. محققان نسبت‌های مطلوب هزینه - اثربخشی را به ترتیب 35200 دلار و 54100 دلار در هر QALY برای بیماران جوان‌تر و مسن‌تر از 65 سال گزارش کردند. محققان خاطرنشان کردند که اکثر بیماران مبتلا به چاقی شدید و استئوآرتریت پیشرفته زانو با در نظر گرفتن TKR در محدوده سنی کمتری قرار دارند.
آنها نشان می‌دهند که این داده‌ها ممکن است به کاهش نگرانی‌ها در مورد ارزش TKR در این بیماران کمک کند.
به جای سؤال در مورد انجام یا عدم انجام جراحی برای افراد مبتلا به چاقی شدید، صحبت باید در مورد نحوه پذیرش این بیماران و ارائه اطلاعات دقیق در مورد آنچه پس از جراحی انتظار می‌رود باشد. در نهایت، این مطالعه این سؤال را مطرح می‌کند که چگونه می‌توان عملیات را به گونه‌ای انجام داد که به همه چالش‌هایی که ممکن است ایجاد شود، رسیدگی کند. این بحثی است که باید بین بیماران و پزشکان انجام شود و در مورد تمام خطرات، عوارض و مزایا و همچنین ملاحظات اتاق عمل که کار جراحان ارتوپد انجام TKR را در این بیماران بهینه می‌کند، بحث شود.