بکار گیری بیش از اندازه بازو می تواند به میزان بالای آسیب دیدگی بازو در بین بازیکنان جوان منجر شود.
جراح ارتوپدی پزشکی ورزشی سیستم سلامت هنری فورد، در مورد اینکه چگونه فشار بیش از حد روی بازو میتواند به میزان بالای آسیبدیدگی بازو در بین بازیکنان جوان منجر شود، هشدار میدهد.
طبق یک مطالعه در سال 2015 در مجله آمریکایی پزشکی ورزشی، بازیکنان بین 15 تا 19 سال تقریباً 57٪ از تمام جراحیهای تامی جان را تشکیل میدهند.
دکتر مخنی گفت: پرتاب کننده های جوانی که در تمام طول سال این ورزش را انجام میدهند و بین فصلها به بازوهای خود استراحتی ندارند، خطر آسیبدیدگی آرنج و بازو را در خودشان افزایش میدهند. بدن آنها بهاندازه کافی رشد نکرده است که بتواند بار کاری و استرس فیزیکی را تحمل کند.
دکتر مخنی که متخصص ارتوپدی دست می باشد، بیان کرده اند که استفاده از توپهای بیس بال وزن دار در طول تمرین یکی دیگر از عوامل رایج در بین پرتاب کنندههای آسیب دیده است، زیرا تعداد بیشتری از پرتاب کنندههای جوان از این توپهای بیس بال برای افزایش سرعت خود در زمین استفاده میکنند. دکتر مخنی گفت: "بسیاری از همکاران جراح و پزشک من نگران خطر آسیب ناشی از این برنامههای آموزشی هستند، به ویژه در کودکانی که هنوز در حال رشد میباشند."
براندون نیولند، پرتاب گر ۱۵ساله از بلومفیلد هیلز، پس از آسیب به آرنج خود در جریان یک بازی بیسبال مسافرتی در ماه فوریه تحت عمل جراحی قرار گرفت. این اتفاق در پرتاب دوم بازی رخ داد و نیولند بلافاصله آرنج خود را از شدت درد گرفت.
نیولند گفت که این مصدومیت درس ارزشمندی به او آموخت.
او گفت: "بزرگترین درس این است که همه چیز باید در حد اعتدال انجام شود، از تمرین گرفته تا بازی و اطمینان از اینکه به بازویم استراحت میدهم." همانطور که آرنج او بهبود مییابد، نیولند امیدوار است در بهار امسال به تیم دبیرستان خود در نقش محدودی به عنوان یک ضربه زن تعیین شده کمک کند.
تراویس پاریاسکی یک بازیکن ۱۷ساله و چپدست از ساوتفیلد است که برای تیم دبیرستان و تیم مسافرتی خود رقابت میکند. او پس از مواجه شدن با آسیبهای مکرر بازو از کلاس ششم، تحت عمل جراحی رباط جانبی اولنار آرنج (UCL) که به عنوان جراحی تامی جان نیز شناخته میشود قرار گرفت.
تراویس گفت: "از رفتن به جراحی عصبی بودم و فکر میکردم که باید جراحی بازسازی کامل را انجام دهم. دکتر مخنی توانست به جای آن ترمیم را انجام دهد و همه چیز خوب پیش رفت." اکنون من به 100% بازی برگشتهام و از آن زمان هیچ دردی نداشتهام."
دکتر مخنی گفت که از زمانی که عمل جراحی اولیه ساخت آرنج در دهه 1970 ایجاد شد، تکنیکهای جدیدی تکامل یافته است. جراحان اکنون میتوانند رباط طبیعی بدن را بدون بازسازی اساسی ترمیم کنند. در طی جراحی بازسازی، یک رباط یا تاندون از ناحیه دیگری از بدن برای بازسازی یک رباط جانبی اولنار جدید استفاده میشود.
ترمیم اولیه UCL واقعاً نحوه مراقبت از این آسیبها را تغییر داده است. تکنیکهای جدیدی پدیدار شدهاند که به ما امکان میدهند UCL ورزشکار را نجات دهیم و به سادگی آن را تعمیر کنیم. UCL معمولاً با یک بریس داخلی تقویت میشود که به محافظت از رباط ترمیم شده در حین بهبود کمک میکند.
اریک ماخنی، جراح ارتوپد پزشکی ورزشی، سیستم بهداشت هنری فورد
دکتر ماخنی چندین عمل جراحی بر روی بازیکنان جوان بیسبال انجام داده است و مطالعاتی را منتشر کرده که نشان میدهد شرایط قرار گیری بهتر بدن و مکانیک پرتاب درست، راه کلیدی برای آسیب کمتر آرنج جوانان است.
او گفت که گزینه ترمیم نه تنها به پرتابکنندهها کمک میکند تا زودتر به بازی بازگردند، بلکه استخوان آرنج را نیز در این فرآیند حفظ میکند.
دکتر مخنی گفت: در حالی که جراحی برای برخی از ورزشکاران دارای آسیب آرنج بهترین گزینه است، اما اکثر آسیبها نیازی به جراحی ندارند. او گفت که بسیاری از درمانهای غیر جراحی ثابت شده وجود دارد که میتواند به پرتاب کنندگان جوان کمک کند تا بهبود یابند و ایمن به بازی برگردند. دکتر مخنی همچنین از درمانهای بیولوژیکی جدیدی مانند پلاسمای غنی از پلاکت استفاده میکند که میتواند به بهبود رباط پس از یک دوره استراحت کمک کند. او همچنین استراتژیهایی را با بیماران جوان برای بهبود مکانیک پرتاب و قدرت بازو مرور میکند که میتوانند به بهبودی بیماران کمک کنند.
به گفته دکتر مخنی، بسیاری از آسیبهای بازو در پرتابکنندهها و بازیکنان جوان به ویژه ورزشکارانی که در چند رشته ورزشی فعالیت دارند، میتوانند ناشی از عدم استراحت کافی در طول فصل بیسبال و بین فصول باشند.
دکتر مخنی نکاتی را برای بازیکنان، مربیان و والدین جهت پیشگیری و کاهش خطر آسیب ناشی از فشار بیش از حد به بازو و آرنج پیشنهاد میکند:
•تعداد پرتابها و دورههای استراحت را دنبال کنید.
•از شرکت در تیمهای متعدد که فصلهایشان همپوشانی دارند اجتناب کنید.
• دستورالعملهای تعداد پرتاب را که توسط لیگ خودتان تعیین شده است، دنبال کنید.
• با کشش، دویدن و پرتاب آسان و تدریجی به درستی گرم کنید.
• غیر از پرتاب کننده، در موقعیتهای دیگر هم بازی کنید.
• درد نشانه این است که چیزی اشتباه است، سعی نکنید درد را از بین ببرید.
• در اولین نشانه درد شانه یا آرنج با مربیان و والدین خود صحبت کنید.
• ورزشهای متعددی را انجام دهید تا به بازوی خود استراحت داده و اجازهٔ فرایند رشد طبیعی را به آن بدهید.
در صورتی که مایلید تا بیشتر در مورد انواع آسیب دیدگی های رایج در دست و روشهای درمان آن ها به کمک جراحی ارتوپدی و یا ورزش و تمرین درمانی بدانید، بر روی لینک زیر کلیک نمایید: