بهترين مرجع گزيده مطالب

علائم بیمار در موارد فعلی آبله میمون در بریتانیا با شیوع قبلی متفاوت است.

اولین مطالعه در مورد موارد شیوع آبله میمون در بریتانیا تفاوت های مهمی را در علائم بیمار با موارد مشاهده شده در شیوع های قبلی در سایر نقاط جهان گزارش می کند. این مطالعه که در مجله بیماری‌های عفونی Lancet منتشر شد، 54 بیمار را بررسی کرد که در کلینیک‌های سلامت جنسی در لندن، انگلستان و طی یک دوره 12 روزه در ماه می 2022 به آبله میمون مبتلا شدند.

یافته‌ها حاکی از آن است که بیماران در این گروه نسبت به موارد شیوع آبله میمون‌ها شیوع بیشتری از ضایعات پوستی در ناحیه تناسلی و مقعدی و شیوع کمتری از خستگی و تب داشتند. بر اساس یافته‌های این مطالعه، نویسندگان پیشنهاد می‌کنند که تعاریف مورد فعلی برای «موارد احتمالی» آبله میمون باید برای کمک به شناسایی موارد مورد بازبینی قرار گیرد.

نویسندگان همچنین پیش‌بینی می‌کنند که شیوع بالای ضایعات پوستی دستگاه تناسلی در بیماران و میزان بالای عفونت‌های مقاربتی همزمان به این معنی است که کلینیک‌های بهداشت جنسی احتمالاً در آینده موارد بیشتری از آبله میمون را مشاهده خواهند کرد. آنها خواستار منابع اضافی برای پشتیبانی از خدمات در مدیریت این وضعیت هستند

محققان داده هایی را از بیماران مبتلا به آبله میمون در چهار مرکز سلامت جنسی در لندن، بریتانیا جمع آوری کردند. موارد تایید شده به عنوان افراد مبتلا به عفونت تایید شده آزمایشگاهی با استفاده از تست RT-PCR تعریف شد. محققان داده هایی را در مورد سابقه سفر، سابقه جنسی و علائم بالینی بیمار ثبت کردند. به افراد مبتلا به آبله میمون در مورد اقدامات انزوا توصیه شد و متعاقباً از طریق چک های رفاهی تلفنی مورد ارزیابی قرار گرفتند.

54 بیمار مشاهده شده در این مطالعه 60 درصد از موارد گزارش شده در بریتانیا در طول دوره مطالعه 12 روزه در ماه می 2022 را تشکیل می دهند. همه به جز دو نفر از بیماران در گروه از تماس با یک مورد شناخته شده آگاه نبودند و هیچ یک از آنها اطلاع نداشتند. سفر به جنوب صحرای آفریقا را گزارش کرد، با این حال بسیاری از آنها اخیراً از دیگر کشورهای اروپایی دیدن کرده بودند. همه بیماران به عنوان مردانی شناسایی شدند که با مردان رابطه جنسی داشتند و میانگین سنی آنها 41 سال بود. 90 درصد از بیمارانی که به سؤالات مربوط به فعالیت جنسی پاسخ دادند (52/47) حداقل یک شریک جنسی جدید را در طول سه هفته قبل از آن گزارش کردند. علائم، و تقریبا همه (49/52) استفاده متناقض از کاندوم را در همین دوره زمانی گزارش کردند. بیش از نیمی از بیماران (29/52) در 12 هفته قبل از تشخیص آبله میمون، بیش از پنج شریک جنسی داشتند.

بیماران همگی علامت دار بودند و ضایعات پوستی داشتند. 94% (52/49) بیماران حداقل یک ضایعه پوستی در ناحیه تناسلی یا پوست اطراف مقعد داشتند. اکثر بیماران بیماری خفیفی داشتند و در حین ایزوله شدن در خانه بهبود یافتند، اما پنج نفر به دلیل درد یا عفونت ضایعات پوستی نیاز به بستری در بیمارستان داشتند. همه بهبود یافتند و با میانگین هفت روز بستری در بیمارستان مرخص شدند.

«علائم رایج ضایعات پوستی در ناحیه مقعد و آلت تناسلی و این واقعیت که یک چهارم بیماران همزمان با عفونت آبله میمون از نظر سوزاک یا کلامیدیا مثبت بودند، نشان می‌دهد که انتقال ویروس آبله میمون در این گروه از نزدیکی پوست به پوست، به عنوان مثال در زمینه فعالیت جنسی رخ می دهد." دکتر روث برن، از بنیاد بنیاد NHS بیمارستان چلسی و وست مینستر می گوید. "با این حال، این یافته ممکن است با این واقعیت مغرضانه باشد که ما ارائه دهندگان سلامت جنسی هستیم و از این رو ممکن است منعکس کننده انتقال در جمعیت گسترده تر نباشد."

دکتر برن می افزاید: "این امکان وجود دارد که در مراحل مختلف عفونت، آبله میمون ها ممکن است در ارائه خود از بیماری های مقاربتی شایع مانند تبخال و سیفلیس تقلید کند. مهم است که پزشکان و بیماران سلامت جنسی از علائم آبله میمون به عنوان تشخیص نادرست بیماری آگاه باشند. عفونت ممکن است از فرصت مداخله مناسب و پیشگیری از انتقال بعدی جلوگیری کند.