به گزارش بهداشت نيوز كاربرد نانوذرات طلا طي بيست سال گذشته رو به افزايش بوده است با اين حال هنوز تاثير اين نانوذرات روي سيستم ايمني بدن بهصورت كامل مشخص نيست.
بدن انسان طلا را به خوبي تحمل ميكند و اين فلز به راحتي قابل دستكاري است. طلا بهصورت نانوذرات، پتانسيلهاي زيادي براي هدفگيري سلولها دارد و ميتوان از آن براي رهايش دارو استفاده كرد.
تحقيقات پيشين نشان داده بود كه نانوذرات طلا ميتواند با سلولهاي بزرگ سيستم ايمني بدن نظير ماكروفاژها همكاري ايمني داشته باشد و كاملا زيستسازگار عمل كند.
براي اولين بار دانشمندان به بررسي چگونگي برهمكنش ميان نانوذرات و لمفوسيت B يا سلولهاي سفيد خون پرداختند كه ابعاد كوچكتري داشته و مديريت آنها دشوارتر است.
نتايج اين پروژه كه با همكاري محققاني از بريتانيا و سوئيس انجام شد در نشريه ACS Nano به چاپ رسيده است.
سلولهاي لمفوسيت B مسئول توليد آنتيبادي در سيستم ايمني بدن هستند. نانوذرات ميتوانند بهعنوان يك حامل براي انتقال واكسن يا دارو استفاده شوند تا محتويات دارويي خود را به شكل موثري در سلولهاي هدف رهاسازي كنند.
اين گروه تحقيقاتي به بررسي برهمكنش ميان شكلهاي مختلف نانوذرات با سلولهاي لمفوسيت B انساني در محيط آزمايشگاهي پرداختند.
اين گروه به انجام آزمايشهايي پرداختند كه در آن سلولهاي لمفوسيت B در معرض نانوذرات طلا به شكل كره و ميله قرار دارد. در يك بخش از آزمايشها نانوذرات داراي پوشش و در بخش ديگر فاقد پوشش هستند.
پژوهشگران با مشاهده نشانگرهاي فعال روي سطح سلولهاي لمفوسيت B ميتوانند درباره تاثير نانوذرات روي فعال كردن يا خاموش كردن پاسخ سيستم ايمني بدن قضاوت كنند.
نتايج نشان داد كه هيچ كدام از نانوذرات كه اين گروه مورداستفاده قرار دادند اثرات جانبي ايجاد نكرد، با اين حال توانايي آنها براي توليد پاسخ در سيستم ايمني بدن كاملا متفاوت است.
نانوذرات كروي فاقد پوشش مناسب نبودند چرا كه تمايل به چسبيدن به هم دارند. بهترين نانوذرات، نانوذرات طلاي كروي داراي پوشش پليمري هستند چرا كه هم پايدار بوده و هم با عملكرد سلولهاي لمفوسيت B تداخل ندارند. نانوميلههاي طلا نيز براي اين كار مناسب نبودند چرا كه موجب كاهش پاسخ سيستم ايمني بدن ميشوند كه دليل اين امر ممكن است به سنگين بودن اين ذرات و تداخل با فرآيندهاي غشاء سلول مرتبط باشد.
به گزارش بهداشت نيوز كاربرد نانوذرات طلا طي بيست سال گذشته رو به افزايش بوده است با اين حال هنوز تاثير اين نانوذرات روي سيستم ايمني بدن بهصورت كامل مشخص نيست.
بدن انسان طلا را به خوبي تحمل ميكند و اين فلز به راحتي قابل دستكاري است. طلا بهصورت نانوذرات، پتانسيلهاي زيادي براي هدفگيري سلولها دارد و ميتوان از آن براي رهايش دارو استفاده كرد.
تحقيقات پيشين نشان داده بود كه نانوذرات طلا ميتواند با سلولهاي بزرگ سيستم ايمني بدن نظير ماكروفاژها همكاري ايمني داشته باشد و كاملا زيستسازگار عمل كند.
براي اولين بار دانشمندان به بررسي چگونگي برهمكنش ميان نانوذرات و لمفوسيت B يا سلولهاي سفيد خون پرداختند كه ابعاد كوچكتري داشته و مديريت آنها دشوارتر است.
نتايج اين پروژه كه با همكاري محققاني از بريتانيا و سوئيس انجام شد در نشريه ACS Nano به چاپ رسيده است.
سلولهاي لمفوسيت B مسئول توليد آنتيبادي در سيستم ايمني بدن هستند. نانوذرات ميتوانند بهعنوان يك حامل براي انتقال واكسن يا دارو استفاده شوند تا محتويات دارويي خود را به شكل موثري در سلولهاي هدف رهاسازي كنند.
اين گروه تحقيقاتي به بررسي برهمكنش ميان شكلهاي مختلف نانوذرات با سلولهاي لمفوسيت B انساني در محيط آزمايشگاهي پرداختند.
اين گروه به انجام آزمايشهايي پرداختند كه در آن سلولهاي لمفوسيت B در معرض نانوذرات طلا به شكل كره و ميله قرار دارد. در يك بخش از آزمايشها نانوذرات داراي پوشش و در بخش ديگر فاقد پوشش هستند.
پژوهشگران با مشاهده نشانگرهاي فعال روي سطح سلولهاي لمفوسيت B ميتوانند درباره تاثير نانوذرات روي فعال كردن يا خاموش كردن پاسخ سيستم ايمني بدن قضاوت كنند.
نتايج نشان داد كه هيچ كدام از نانوذرات كه اين گروه مورداستفاده قرار دادند اثرات جانبي ايجاد نكرد، با اين حال توانايي آنها براي توليد پاسخ در سيستم ايمني بدن كاملا متفاوت است.
نانوذرات كروي فاقد پوشش مناسب نبودند چرا كه تمايل به چسبيدن به هم دارند. بهترين نانوذرات، نانوذرات طلاي كروي داراي پوشش پليمري هستند چرا كه هم پايدار بوده و هم با عملكرد سلولهاي لمفوسيت B تداخل ندارند. نانوميلههاي طلا نيز براي اين كار مناسب نبودند چرا كه موجب كاهش پاسخ سيستم ايمني بدن ميشوند كه دليل اين امر ممكن است به سنگين بودن اين ذرات و تداخل با فرآيندهاي غشاء سلول مرتبط باشد.